200HP pisze:Ja od początku zalewam Pb95, silnik pracuje płynnie bez „czkawki” czy nierównych obrotów, na obroty wchodzi płynnie a i spalanie prezentuje bardzo przyzwoite.
A jak nie widać różnicy to po co przepłacać...
Silnik 1.6 Turbo B16SHT ma stopień kompresji 9.5:1 tak więc nie ma potrzeby zasilać go paliwem o podwyższonej liczbie oktanowej. Nawet Mazda w swoich silnikach benzynowych SKYACTIV gdzie stopień kompresji jest 14:1 podaje w instrukcji zalecane paliwo 95 oktanowe.
Skąd u Opla jako zalecane paliwo 98 oktanowe tego sensownie nie potrafię sobie wytłumaczyć.
Zmiejszenie ryzyka spalania stukowego, (gdzie bardzo wczesny wybuch mieszanki (przy otwartym zaworze ssącym) może doprowadzić do rozerwania całego kolektora).
Zmiejszenie EGT a tym zarazem wydłużenie żywotności głowicy oraz gorącej części turbo.
Na 95 tez będzie śmigał ECU skoryguje kąt zapłonu i mapę po przez pomiar EGT .
Moc może spać do góra 2-3% czyli nie jest to wcale odczuwalne.
Da potomnych do poczytania
Spalanie stukowe i dwie zagadkowe liczby
Jak sama nazwa wskazuje, spalanie w silniku wytworzonej mieszanki paliwowo-powietrznej zostaje zainicjowane za pomocą iskry elektrycznej. W procesie spalania paliwa dobrej jakości, czoło płomienia rozprzestrzenia się w objętości mieszanki w przybliżeniu równomiernie we wszystkich kierunkach. Przy równomiernym i przebiegającym z odpowiednią prędkością rozchodzeniu się płomienia spalanie przebiega normalnie.
Jednak czasami, przy wystąpieniu określonych warunków w komorze spalania, możemy mieć do czynienia z innymi zjawiskami. Podczas spalania paliwa część mieszanki, do której płomień jeszcze nie dotarł, zostaje gwałtownie sprężona. Jeśli temperatura i ciśnienie przekroczy w tych miejscach temperaturę i ciśnienie samozapłonu pojawią się nowe ogniska spalania, z których rozchodzi się płomień i fala ciśnieniowa w kierunku przeciwnym do tych, zainicjowanych od świecy zapłonowej. Pozostała mieszanka spala się bardzo gwałtownie (wybuchowo). W rezultacie występuje bardzo szybki przyrost ciśnienia w czasie, wyższe maksymalne ciśnienie w komorze spalania oraz powstają fale uderzeniowe, które odbijają się od ścianek cylindra, tłoka i głowicy. Objawia się to charakterystycznym efektem akustycznym zbliżonym do metalicznego stuku (dzwonienia) [2].
Spalanie takie nazywa się właśnie stukowym lub detonacyjnym. Jest ono niekorzystne gdyż zmniejsza się sprawność silnika, zwiększa nierównomierność jego pracy, rośnie zużycie paliwa, następuje nadmierne przegrzewanie się elementów silnika, a duże chwilowe piki ciśnienia znacznie obciążają elementy silnika , co w konsekwencji może stać się przyczyną jego uszkodzenia [2].
O możliwości wystąpienia spalania stukowego decyduje wiele różnych czynników.
Najistotniejsze przyczyny to:
konstrukcja silnika (stopień sprężania, kształt komory spalania, wymiary i liczba cylindrów, materiał tłoka i głowicy, liczba i rozmieszczenie świec, rodzaj układu zasilania, doładowanie, recyrkulacja spalin, intensywność zawirowania mieszanki, opory wydechu),
parametry eksploatacyjne (skład mieszanki, rodzaj mieszanki, kąt wyprzedzenia zapłonu, obciążenie silnika, prędkość obrotowa silnika, rodzaj układu zasilania, stan cieplny silnika, stan techniczny (stopień zużycia silnika)
oraz właściwości zatankowanego paliwa [2].
Biorąc pod uwagę przebieg procesu spalania w silniku, jedną z głównych właściwości benzyny stosowanych w silnikach z zapłonem iskrowym jest właśnie jej odporność na spalanie stukowe.
Miarą odporności paliwa na spalanie stukowe jest liczba oktanowa. Określa się ją w warunkach laboratoryjnych poprzez porównania spalanego paliwa i paliwa wzorcowego, będącego mieszaniną dwóch węglowodorów: izooktanu i n-heptanu, w silniku wzorcowym, przy czym przyjęto, iż odporność na spalanie stukowe dla izooktanu wynosi 100 jednostek, natomiast dla n-heptanu 0 jednostek. Przy wykonywaniu oznaczenia liczby oktanowej określa się liczbowo procentową zawartości izooktanu w mieszaninie z n-heptanem, która w znormalizowanych warunkach badania ma taką samą odporność na spalanie stukowe, jak badane paliwo. Stąd żargonowe zapytanie o „oktany” w przypadku benzyn ma swoje źródło w sposobie oceny tej właściwości paliwa.
Pomiar liczby oktanowej (LO) w warunkach laboratoryjnych wykonuje się przy zastosowaniu jednocylindrowego, górnozaworowego silnika o zmiennym stopniu sprężania. Badanie LO polega na tym, iż silnik uruchamia się i zasila badanym paliwem. Po osiągnięciu znormalizowanych warunków pomiaru zmienia się stopień sprężania silnika tak długo, aż uzyska się spalanie stukowe o żądanej intensywności. Następnie nie zmieniając stopnia sprężania, przechodzi się na zasilanie paliwem wzorcowym o różnym składzie (różnej zawartości izooktanu i n-heptanu), aż uzyska się taką samą intensywność spalania stukowego jak w przypadku badanego paliwa. Zawartość izooktanu (w % objętościowych) w paliwie wzorcowym spalającym się tak samo jak badane paliwo w czasie testu jest liczbowo równa liczbie oktanowej badanego paliwa [2].
Najczęściej określa się liczbę oktanową badawczą i motorową. Liczbę oktanową badawczą określa się w lżejszych warunkach pracy silnika wzorcowego, które są zbliżone do warunków użytkowania silnika przy średnich i małych prędkościach obrotowych i przy częściowym obciążeniu (np. podczas jazdy po mieście) i dlatego jej wartość jest zawsze większa od liczby oktanowej oznaczonej metodą motorową. Liczba oktanowa motorowa natomiast charakteryzuje warunki pracy silnika z zapłonem iskrowym przy ustalonych i dużych wartościach obciążenia, z dużą prędkością obrotową, co odpowiada jeździe samochodu na długich trasach pozamiejskich (np. autostradzie) [2].
Wracając do tematu wiodącego - dwie magiczne liczby, które widzimy na pylonie czyli Pb95 lub Pb98 (przekreślone oznaczają oczywiście benzynę bezołowiową) są oznaczeniem liczby oktanowej badawczej benzyny, która odzwierciedla ilość izooktanu w mieszaninie paliwa wzorcowego, określonego podczas oceny odporności paliwa na spalanie stukowe, w warunkach laboratoryjnych.
Druga liczba motorowa, odzwierciedlająca inne warunki pracy silnika, którą również oznacza się jako wymagany parametr jakościowy benzyny, musi posiadać odporność na spalanie stukowe na poziomie min. 85 i 88 jednostek (odpowiednio do benzyny Pb95 i Pb98).
Co zatem tankować ? Od czego to zależy?
Główny wpływ na osiąganą moc w silniku ma wartość opałowa paliwa. Określa ona ilość energii wydzielaną przy spalaniu jednostki masy lub objętości paliwa przy jego całkowitym i zupełnym spalaniu. Porównując np. gaz płynny LPG z benzyną, ta ostania ma większą wartość opałową w przeliczeniu na litr paliwa, a co za tym idzie dostarcza więcej mocy w silniku.
Jaki wpływ na użytkowanie silnika mają natomiast wartości liczby oktanowej? W głównej mierze zależy to od konstrukcji silnika. Im wyższy zastosowany stopień sprężania, tym większa jest potrzebna ochrona przed spalaniem detonacyjnym, a więc liczba oktanowa musi być odpowiednio wyższa. Z drugiej strony wzrost stopnia sprężania zwiększa sprawność i maksymalną moc silnika Tak naprawdę silnik jest projektowany na odpowiedni rodzaj paliwa, a producenci jasno określają, jaki typ paliwa zagwarantuje jego prawidłowe działanie i sugerowane osiągi. Od początku użytkowania należy więc zadbać o stosowanie odpowiedniego rodzaju paliwa, spełniającego wymagania jakościowe oraz zapewnienie właściwej czystości elementów silnika. Zwłaszcza stary silnik, z nagromadzoną pewną ilością osadu w komorach spalania, będzie wymagał benzyny o wyższej liczbie oktanowej.
Na uwagę zasługuje fakt, iż niektóre „ulepszone” benzyny oferowane na rynku, posiadają specjalną kompozycję dodatków o charakterze myjącym oraz antykorozyjnym. Dzięki tego typu paliwom zwiększa się skuteczne utrzymywanie w czystości elementów dolotowych silnika oraz pozwalają na wypłukiwanie już istniejących osadów, a co za tym idzie zapewnienie właściwego procesu spalania.
Wybór odpowiedniego typu benzyny jak zawsze należy do właścicieli samochodów.